Vrijdag 14-03

Ja....!.... Het is weer eens tijd voor een verslag. Ik heb me aan mijn belofte te gehouden door een tijd niks meer te schrijven. Laatste verslag wat geschreven is, was rond de jaarwisseling. In die tijd is er al weer zoveel gebeurt. Sommigen zullen er deels van op de hoogte zijn, anderen hebben daadwerkelijk 2 maand niks van ons gehoord!

Esther werkt nog steeds bij The Mug House. The Mug House is een kleine lunchcafé midden in het centrum van Melbourne. Zo'n 'cafeetje' waar teveel verleidingen op de loer liggen in de zin van heerlijke broodjes, koekjes en koffie. Onder leiding van een chaotische chinees houdt Esther elke maandag t/m donderdag de gasten van dit lunchcafé tevreden. En dat doet ze heel goed. Ze maakt altijd tijd voor een praatje met 'haar' vaste klanten en heeft hiermee ook informatie en verblijf op Philip Island geregeld (later meer hierover). Maar dat dit alles zonder horden en stoten is gegaan, valt te betwijfelen. Ze heeft een flippende kok duidelijk moeten maken dat er niet tegen haar geschreeuwd hoeft te worden als je wilt dat ze iets voor je doet. Ook de barista kwam van een koude kermis thuis toen hij meende een loopje met Esther te kunnen nemen. Esther is er namelijk niet van gediend wanneer mensen sneaky fluisteren dat ze te langzaam zou werken, terwijl er ook nog eens klanten bij zijn. Na een goed gesprek met beide heren is de rust weer teruggekeerd en kan Esther haar aandacht weer besteden aan de producten en alle klanten.

Maandag 17-03
Daarnaast werkt Esther ook nog als schoonmaakster in het Best Western Hotel in Kew. Hier moet ze samen met haar collega's alle 112 appartementen en kamers schoonhouden. Poetsen, stoffen, bedden opmaken, stofzuigen, alles! Ze weet nu alles over hoe je het beste een kamer schoon houdt, heerlijk voor mij ;)! Fysiek is het vrij zwaar, maar de financiën maken een hoop goed want het betaald namelijk erg goed. Ze werkt hier sowieso elke vrijdag. Maar ze wordt ook best vaak op zaterdag en/of zondag ingeroosterd. Al met al is er dus veel afwisseling in haar werkzaamheden en maakt ze erg veel uren per week!

Zelf ben ik bij Joe's garage gestopt. Bij de vorige eigenaar werd ik veel uren ingezet (40+) en had ik het naar mijn zin. Helaas kwam er eind januari een nieuwe eigenaar en veranderde de boel al snel. In het begin bleven de roosters vrijwel hetzelfde, maar na een week of 2 werden de shifts al minder (van 6-7 shifts per week naar 4-5 per week) en niet veel later ging de duur van de shifts ook nog eens achteruit. Een shift duurde dan nog 5 à 6 uurtjes ipv de acht urige diensten voorheen. Ook de sfeer veranderde en het aantal shifts werd zelfs nog minder. Dus ik ben opzoek gegaan naar een extra baan om die vrije tijd op te vullen. Toen ik die had gevonden werd mijn uren bij Joe's nog minder (6 shifts in 3 weken :0). Dus snel opzoek naar nog een andere baan. En gelukkig vond ik die vrij snel bij Kojo Brown. Dus met een grote lach (en een kleine middelvinger) mijn ontslag ingediend bij Joe's en nu werkzaam bij 2 andere horeca zaken.
Kojo brown is een klein restaurantje vlakbij ons huis. Hier zocht de eigenaar iemand die koffie's kan maken. Met een klein beetje bluf heb ik hem weten te overtuigen dat ik dat kan en nu heb ik er al twee shifts gewerkt als barista! Super leuk om de hele dag koffie's te maken. Zoals eerder vermeld zijn de koffie's erg belangrijk in Melbourne. Dus ik doe erg mijn best om ze zo goed mogelijk te maken!
Mijn tweede baan is ook bij het Best Western Hotel in Kew. Via collega's van Esther kwamen we erachter dat ze nog mensen zochten voor in het restaurant en achter de bar. Snel mijn cv achtergelaten en al vrij snel op gesprek en aan het werk. Hier werk in nu 5-6 avonden in de week. Enkele avonden (zelfstandig)bardienst draaien, maar ook wat shifts als 'runner'. De naam runner zegt het al..ik moet dan met het eten rond rennen. Zodra er een belletje gaat moet ik zo snel mogelijk het eten naar de tafel brengen haha. Ik heb het werk als runner nog niet vaak gedaan, dus maar even kijken of het mij bevalt. Maar ook voor mij zijn de verdiensten goed, dus ik denk niet dat ik heel erg kritisch ben voor deze nog zo korte periode.

Esther en ik hebben gister besloten om hier nog 1,5 maand te blijven, tot 5 Mei. Dan hopen we genoeg geld te hebben gespaard om een campervan te kopen en hier enkele maanden mee te kunnen reizen. We willen dan vanaf Melbourne omhoog rijden langs de oostkust. De oostkust is vrij toeristisch, maar dat is niet zonder reden. Van Sydney naar Cairns is 2500 km met enorm veel plekken waar wij heen willen. Great Barrier Reef, Whitsundays, Byron Bay, Frasier Island en ga zo maar door! Wij hebben hier al erg veel zin in en gaan ons nu verdiepen in de route, de aanschaf van ons hotel op wielen en alle andere dingen die we (niet) moeten weten. Tips hiervoor zijn natuurlijk van harte welkom!!

Dinsdag 18-03
Zo...ik hoef pas vanavond weer te werken dus heb een plekje in het park opgezocht. Mijn uitzicht bestaat uit honden die achter een balletje aan rennen, twee alcoholisten met een biertje (t is nog geen 12 uur), 6 mensen verspreid over meerdere bankjes, 1 kakatoo op een hekje en 3 personen die sprint oefeningen doen. Zelf zit ik met een heerlijk bakje koffie dit verslag verder te schrijven en ga daarna weer proberen wat te hardlopen. Helaas moet ik proberen zeggen omdat ik vanaf dag 1 dat we op reis zijn al last van mijn lies heb. Tijdens het hardlopen krijg ik na 10 minuten ineens vanuit het niets een pijnscheut in mijn rechter lies. De gradatie van pijn verschilt per keer en soms heb ik er ook geen last van, heel apart. In het begin leek ik het te kunnen verminderen door het op te rekken, maar dat heeft nu ook geen werking meer. Nu probeer ik zo lang mogelijk te lopen, totdat ik de pijn voel komen. Dan rek ik het lichtjes op en probeer ik rustig verder te rennen. Als iemand hier tips en trucs voor heeft, zet het maar bij de andere tips voor de route langs de oostkust ;).

Ons leven de afgelopen maanden voelt voor ons soms al heel gewoon. Als je hier eenmaal woont voelt het ook wel als je 'thuis'. Je doet immers ook gewoon de boodschappen, gaat naar het werk, soms ben je blij, heb je honger en soms zit je bomvol energie! Alle dingen die je in Nederland hebt, gaan hier ook gewoon door. Tuurlijk zijn er dingen die totaal anders zijn met Nederland, zoals het links fietsen, het buitenleven, de taal etc. Maar dit alles went en wordt normaal als je hier een tijdje verblijft. Gelukkig staan we met z'n vieren (het andere Nederlandse stel en wij) geregeld nog even stil bij wat wij allemaal aan het doen zijn en hoe bijzonder en mooi dat eigenlijk wel niet is. Maar het komt ook wel eens voor dat je op je fiets naar je werk zit en opeens.....bam.....dan krijg je zo'n gevoel en realiseer je je ineens dat je in Melbourne fiets en op weg bent naar je werk. Dat is wel heel vet!
Over het algemeen bestaat ons leven dus vooral uit werken. We eten vaak laat op de avond en na het eten doen we nog wel eens een spelletje. Daarna maken we ons rustig klaar om naar bed te gaan. Als we allemaal vroeg vrij zijn, gaan we nog wel eens bbqen aan de Yarra River. Met uitzicht op de metropool van Melbourne, langs een rivier, in een park en met zijn vieren. Dan besef je wel weer wat je allemaal aan het doen bent hoor!
Ook zijn we twee weekenden geleden naar Philip Island geweest. Dit eiland ligt maar 2 uurtjes rijden ten zuiden van Melbourne. (ook zoiets; hier is 2 uurtjes rijden niks, terwijl dat in Nederland een hele opgave is) Esther had tijdens haar werk een Nederlandse vrouw ontmoet die ons uitnodigde om te langs te komen op Philip Island. Zij had daar een huis en genoeg slaapplek voor ons vieren en zou zelfs een Aussie bbq regelen. Dit was natuurlijk een uitgelezen mogelijkheid om een goedkope en leuke manier dat eiland te bekijken. Dus wij op een zonovergoten zondag daar heen gereden. Onderweg in een klein vissersdorpje gezien hoe pelikanen en roggen (2 mtr groot) gevoerd worden. Daarna nog in de zee gezwommen met golven van 4! meter hoog. Lachen als je denkt een golf te pakken, maar dat de golf jou uiteindelijk te pakken neemt. Ik wist niet dat mijn lichaam zulke vormen aan kon nemen. Daarna naar die vrouw gereden en een heerlijke bbq gehad. Ja natuurlijk...met kangaroo vlees! Vlees smaakt ongeveer hetzelfde als een biefstuk met een vleugje lever. 's Avonds naar de Pinguin Parade geweest. Hier komen elke avond duizenden pinguïns het land op. Ze zijn dan 2 à 3 dagen in zee geweest om vissen te eten. Dat eten brengen ze dan mee naar hun vrouwtje en kotsen ze voor haar uit, zodat zij ook wat te eten heeft. Eet smakelijk! Maar wel heel grappig om te zien hoe ze vanuit zee het land proberen op te komen. Waggelend en bang voor alles wat beweegt schuifelen ze centimeter voor centimeter naar het vaste land. Totdat 1 van de pinguïns schrik en whopppa..duiken ze allemaal de zee weer in en begint alles weer opnieuw.
De vriend van de vrouw werkt op een wildlife park, naast hun huis! Daar zijn we de volgende dag de hele ochtend gebeleven, nog bij de vrouw een bbq lunch gehad (I was in heaven) en vervolgens rustig weer terug naar Melbourne.
Verder doen we allemaal 'kleine' dingen. Bij mooi weer hebben we vaak gezwommen, het strand bezocht, koffie's gedronken in de stad, shoppen en veel van de stad bekijken. Natuurlijk hebben we ook een dag de Australian open bezocht. Ook super leuk om dat eens mee te maken. We hebben toen de wedstrijd tussen Dimitrov en Bautista bekeken en nog een wedstrijd 2:2 van oude bekende tennissers, die wij dus niet kennen. Daarna de wedstrijd van Nadal op een festival terrein gezien. Lekker liggen op het gras met wat eten en drinken, muziek, zonnetje erbij en de wedstrijd op de achtergrond. Erg leuke sfeer overal en goed georganiseerd.

Al met al vermaken wij ons hier nog prima, maar kijken we er ook erg naar uit om te kunnen stoppen met werken en weer verder te gaan reizen. Wij blijven ook aardig op de hoogte van de ontwikkelingen in Nederland en vinden het ook altijd leuk om nieuws van jullie te horen.
Zo weten we dat er nieuwe liefdes ontstaan, liefdes eindigen, mensen gaan te trouwen, er veel nieuwe kinderen geboren gaan worden, nieuwe zaken geopend gaan worden, nieuwe carrières opgestart zijn, nieuwe zaken goed lopen, mensen nog niet gestopt zijn met roken, leuke vakanties zijn gehouden, de temperatuur aangenaam is geweest de laatste weken, enzovoorts.
Mochten er nog meer nieuwtjes zijn, schroom niet om contact met ons op te nemen. Wij blijven graag op de hoogte van alle ontwikkelingen!
Mochten jullie nou eens een kaart willen sturen (of natuurlijk een klein 'overlevingspakketje' of een kleinigheidje) hier zijn onze adresgegevens: ;) ;) :)

Nanne en Esther
36 Shelley street,
Richmond, Victoria.